کهیرها اغلب نواحی متورم خارش‌دار در پوست هستند. کهیرها می‌توانند در اشکال و اندازه‌های مختلف ظاهر شوند اما معمولاً دارای یک ناحیه مرکزی کم‌رنگ و برجسته هستند که مرز قرمز رنگی دارند. بروز کهیر بر روی پوست شایع می‌باشد. کهیرها به طور معمول بین چند ساعت تا چند روز باقی می‌مانند اما امکان اینکه برای چند ماه باقی بمانند نیز وجود دارد. کهیر مسری نمی‌باشد اما ممکن است در پوست پخش شوند. کهیرها ممکن است از یک ناحیه از پوست کودک ناپدید شده و در جای دیگری ظاهر شوند.
کهیر چیست؟
کهیرها، ورم‌های محدود بر روی پوست هستند که اغلب با خارش همراه هستند و رنگ آنها اغلب صورتی یا قرمز است. این ورم‌ها زمانی رخ می‌دهند که سلول‌های پوست، به نام ماست‌سل، ماده هیستامین را آزاد می‌کنند که یک ماده شیمیایی است و باعث انتشار مایع توسط عروق خونی بسیار کوچک (مویرگ‌ها) می‌شود. وقتی این مایع نشت شده در پوست جمع می‌شود، ورم‌هایی تشکیل می‌شوند که به آنها کهیر می‌گوییم.
کهیرها بثورات پوستی شایعی هستند که بصورت یک یا چند نقطه قرمز برجسته و خارش‌دار بر روی پوست ظاهر می‌شوند. این نقاط می‌توانند دارای اندازه‌های مختلفی از نسبتاً کوچک تا به بزرگی یک بشقاب غذا باشند. آنها ممکن است به شکل دایره، بیضی یا حلقه‌ای باشند. این مشکل می‌تواند در هر بخشی از بدن مشاهده شود، اما بیشتر در نیم تنه، گلو، بازوها و پاها شایع است. برآمدگی‌ها معمولاً به شکل خوشه‌ای ظاهر می‌شوند به طوری که با بدتر شدن یک خوشه، خوشه‌ی دیگر بهتر می‌گردد.
انواع
آنژیوادم
این نوع کهیر زیر پوست تشکیل می‌شود و باعث متورم شدن اندام بدن از جمله اطراف چشم و لب‌ها می‌گردد. آنژیوادم می‌تواند بیشتر از کهیرهای معمولی روی پوست باقی بماند هرچند با درمان پزشکی مناسب تورم ظرف 24 ساعت کاهش می‌یابد.
کهیر فیزیکی
این نوع کهیر معمولاً حدود یک ساعت پس از تماس با یک محرک خاص ظاهر می‌شود. یک محرک مستقیم در پوست، مانند گرمای شدید، قرار گرفتن در معرض نور خورشید، سرمازدگی، یا لرزش می‌تواند باعث به وجود آمدن این کهیرها شود. بثورات معمولاً تنها در محل تماس مشاهده می‌شوند.
درماتوگرافیسم
مالیدن، خاریدن یا حتی ضربه زدن به پوست باعث به وجود آمدن این نوع راش می‌شود. این نوع کهیرها در اثر تحریک فیزیکی مانند خراشیدن بیش از حد پوست شما می‌شوند. اغلب مواقع بیماران تنها با خراشیدن نواحی اولیه‌ی کهیرها باعث تشکیل نوع جدیدی از کهیرها (درماتوگرافیسم) می‌شوند.
کهیر حاد
این نوع متداول کهیر می‌باشد که در اثر برخی حساسیت‌های غذایی، عفونت‌های ویروسی خاص و بیماری‌های داخلی، داروهای مصرفی (از جمله داروهای ضد التهابی)، انتقال خون، نیش حشرات و غیره است. کهیر حاد باید ظرف 6 هفته یا کمتر ناپدید شود.
کهیر مزمن
انواع کهیری که بیشتر از 6 هفته دوام دارند معمولاً در اثر یک منبع ناشناخته به وجود می‌آیند که هنوز شناسایی نشده است. اگر کهیر یا آنژیوادم به طور مداوم ماندگار باشد، می‌تواند موجب عوارض بیشتری مانند اختلالات گوارشی، ریوی، و عضلانی شود.
دلایل بروز کهیر
در بیش از دو سوم موارد، علت بیماری کهیر ناشناخته است. برخی عوامل شناخته شده‌ای که باعث به وجود آمدن کهیر پوستی می‌شوند عبارتند از:
- داروها: مانند آنتی‌بیوتیک، آسپرین و کدئین
- برخی از افزودنی‌های مواد غذایی
- عفونت: از جمله باکتریایی، ویروسی یا انگلی
- برخی شرایط زمینه‌ای: مانند لوپوس اریتماتوی سیستمیک، سرخچه و هپاتیت
- استرس عاطفی
- تماس با گیاهان یا حیوانات
- نور خورشید و گرما
- هوای سرد
- ورزش و تعریق
- نیش زنبور
علائم
علائم بیماری کهیر عبارتند از:
- برآمدگی‌های برجسته‌ی دایره‌ای شکل که شبیه به نیش پشه هستند.
- لبه‌ی بیرونی کهیرها قرمز و داخل آنها آن سفید رنگ است.
- معمولاً خارش موضعی وجود دارد.
- یک کهیر تکی که طول عمر آنها حدود دو تا چهار ساعت است و به ندرت به 24 ساعت می‌رسد.
- کهیرها به صورت دسته‌ای یا خوشه‌ای ظاهر می‌شوند.
- هنگامی که یک دسته جدید به وجود می‌آید یک دسته دیگر ناپدید می‌شود.
- در کهیر حاد، ممکن است بثورات برای روزها یا هفته‌ها باقی بمانند.
- در کهیر مزمن، ممکن است بثورات ماه ها تا سال‌ها و گاهی اوقات تا چند دهه باقی بمانند.
تشخیص
وقتی یک فرد با کهیر مواجه می‌شود، متخصص پوست اغلب می‌تواند با مشاهده پوست، بیماری را تشخیص دهد. اما یافتن دلیل ایجاد کهیر ممکن است چالش‌برانگیز باشد، به ویژه برای کهیرهایی که بیش از 6 هفته طول می‌کشند. برای تشخیص علت این مشکل، متخصص پوست ابتدا سوابق پزشکی شما را بررسی می‌کند، سوالاتی مطرح می‌کند و یک بررسی فیزیکی انجام می‌دهد. همچنین، ممکن است نیاز به آزمایش‌های زیر باشد:
- تست آلرژی (تست پوستی یا خونی)
- آزمایش خون (برای بررسی احتمال بیماری یا عفونت)
- نمونه‌برداری از پوست
برای نمونه‌برداری از پوست، متخصص پوست یک قسمت کوچک از پوست مبتلا به کهیر را جدا می‌کند تا بتواند آن را زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار دهد.
درمان کهیر
دارو
- کورتیکواستروئیدها مانند پردنیزون سریع عمل کرده و می‌توانند برای درمان کوتاه مدت کهیر استفاده شوند. این دارو به کاهش تورم، قرمزی و خارش کمک می‌کند و می‌تواند از بروز مجدد کهیر جلوگیری کند. در موارد شدید، این داروها ممکن است با تزریق یا به صورت داخل وریدی استفاده شوند.
- آنتی هیستامین‌ها از تولید هیستامین جلوگیری می‌کنند و می‌توانند به کاهش علائم کهیر کمک کنند. با این حال، این داروها دلیل زمینه‌ای این مشکل را درمان نمی‌کنند.
- کرم منتول می‌تواند همراه با داروی آنتی‌هیستامین برای تسکین خارش ناشی از کهیر استفاده شود.
- مسدود کننده‌های هیستامین (H-2) ممکن است به تنهایی یا همراه با یک آنتی‌هیستامین برای درمان کهیر استفاده شوند.
- اپی‌نفرین ممکن است در شرایط اضطراری از تزریق استفاده شود و می‌تواند برای بیماران مبتلا به واکنش‌های آلرژیک شدید و مکرر مورد استفاده قرار داد.
محدودیت‌های غذایی
مواد شیمیایی موجود در مواد غذایی می‌توانند باعث کهیر شوند، این مواد شیمیایی عبارتند از: آمین‌های وازواکتیو و سالیسیلات‌ها. پرهیز از غذاهایی که حاوی این مواد شیمیایی هستند می‌تواند علائم مرتبط با کهیر را بهبود دهد.
درمان‌های دیگر برای کهیر
کهیر پوستی یک بیماری پوستی است که باعث بروز برآمدگی‌های خارش‌دار و قرمز بر روی پوست می‌شود. در برخی موارد، می‌توان با استفاده از کمپرس سرد، حمام یا دوش سرد و یا پوشیدن لباس‌های سبک و گشاد، خارش و سایر علائم کهیر را رفع کرد. همچنین، تکنیک‌های تمدد اعصاب و مدیریت استرس و اجتناب از حمام و دوش آب داغ، نور خورشید و فعالیت بدنی می‌تواند مفید باشد.
پیشگیری
برای پیشگیری از بروز کهیر پوستی، بهترین راه شناسایی محرک‌های کهیر است. این امر ممکن است در مورد کهیر مزمن چالش برانگیز باشد، اما فرایند حذف محرک‌ها ضروری است. همچنین، داشتن یک رژیم غذایی سالم، ورزش، خواب کافی و دوری از استرس می‌تواند بدن را تقویت کرده و کنترل کهیرها را آسان‌تر کند.
